Werner Dekkers (in memoriam) was de bezieler van dit omvangrijke boekproject dat uit 2 delen bestaat en telkens in drie talen. Hij controleerde de feiten nauwgezet, paste waar nodig de teksten aan, zocht de meest treffende foto’s en schreef de juiste onderschriften. Maar zo betrokken was hij, dat hij meer deed dan dat. Hij bestudeerde de vormgeving, stapte mee naar de drukker en uiteindelijk zelfs naar de binderij, op weg naar een zakelijke meeting in de buurt. Het verraadt zijn betrokkenheid bij dit project en reveleert zijn engagement voor ‘zijn’ bedrijf.
Hoewel zijn ziekte zich al manifesteerde bij de aanvang van het eerste boek, werd Werner Dekkers pas echt zwaar ziek bij het opstarten van deel twee. Maar opgeven stond niet in zijn woordenboek. Hij werkte door, dwars door alle medische behandelingen heen. Het bleek een ongelijke strijd. Boek twee geraakte niet afgewerkt. Na zijn overlijden bleven wij als verweesd achter.
Dit is de plaats en het moment om te benadrukken dat wij het als een eer hebben ervaren om met hem te mogen samenwerken. Wij hebben een man ontmoet die een grote passie had voor boeken, voor cultuur en bij uitstek voor bouw en architectuur. Hij had een brede interesse voor vele zaken. Hij had een snel inzicht en ging met grote integriteit om met mensen, feiten en meningen. Zijn onbevooroordeelde geest maakte dat ook de mensen met wie hij omging, hem op een spontane wijze open tegemoet traden. Hij was, zo hebben wij het ervaren, op vele manieren een nastrevenswaardig voorbeeld. Het is onze vaste overtuiging dat dit boek mede een hommage is aan een veelzijdige en intelligente heer, een bouwer in hart en nieren.